Afsluiting eerste semester & fantastische vakantie

Lieve mensen,

Wat heb ik een bewogen maar geweldige tijd achter de rug. Het eerste semester is afgesloten en het tweede staat op het punt van beginnen. Maar voordat ik naar voren kijk wil ik even terugblikken op een prachtige laatste anderhalve maand van 2016.

De laatste weken van 2016 waren namelijk onvergetelijk en hadden daar ook alle ingrediënten voor. Zoals ik vorige keer schreef kwam mijn broer de laatste dag van november op bezoek en we zouden samen gaan reizen. Veel mensen vroegen mij of ik toen al vakantie had en grapten dat ik het Costaricaanse “pura vida” motto iets te serieus neem. En ik kan jullie verzekeren dat ik “pura vida” ontzettend serieus neem. Dat ik helemaal stil heb gezeten is echter niet waar. Ik heb erg hard gewerkt om zo een voorsprong op te bouwen voor mijn een-na-laatste vak van het eerste semester tot op de dag dat mijn broer arriveerde. Aangezien ik nu aan een tweede masteropleiding werk en daarmee voldoe aan de wetenschappelijke voorwaarden voor onderzoeksmethodologie kon ik dat als laatste vak overslaan. Echter moet ik wel de gemiste credits op een andere manier compenseren en dus volgde ik vanaf eind november tot nieuwjaarsdag een online vak en zal ik een extra vak volgen in het tweede semester. Tja, je moet wat voor je broer over hebben.

Mijn broer had zijn aankomst perfect gepland, een enorme orkaan zou namelijk die dag aan land gaan. Waar ik woon viel het gelukkig enorm mee, sterker nog, er stond geen zuchtje wind. Helaas zijn er wel tientallen doden gevallen in het noorden van Costa Rica en in Nicaragua.

Het eerste wat we samendeden was een mooie hike, mijn omgeving leent zich daar namelijk perfect voor. De dag erna zijn we met een aantal vrienden van mij naar de Arenal hotsprings gegaan. Deze door vulkanen opgewarmde mineraalbaden zijn goed vertoeven, zeker als je er een wildwaterpark en zwembad bar bij bedenkt. Daarnaast van fantastische natuur genoten, enorme watervallen en de adembenemende vulkaan zelf.

Vervolgens heb ik mijn broer inzicht gegeven in hoe mijn leven eruitziet. Zo hebben we mijn campus bezocht, heb ik hem nog een aantal dagen alleen op pad gestuurd terwijl ik studeerde of werkte (tja moest toch echt nog even gebeuren); aten we met mijn klasgenoten, zijn we uit geweest in San Jose en hebben we nog wat zwembadfeestjes bijgewoond. Vervolgens gingen we reizen. Ik mocht een auto lenen van een goede vriend en daarmee hebben wij de Stille Oceaan kust bezocht. Van prachtige surfstranden tot een mangrovebos waar de apen en krokodillen wel heel dichtbij kwamen. De week erna was het de beurt aan de Caribische kust. Wat is dat onbeschrijfelijk mooi. Bijna volledig authentiek met stranden die je normaal alleen op van die postkaarten ziet. De sfeer was er nagenoeg Jamaicaans, de mensen dus eindeloos relaxt en wij overigens ook. We hebben veel gezwommen, tropisch fruit gegeten en gefietst. Hoogtepunten waren een meter-lange leguaan, nagenoeg alleen zijn op een kilometerslang adembenemend strand, zwemmen in een turquoise kleurige zee, heerlijk uiteten gaan aan het strand en gewoon helemaal tot rust komen. Iets minder was een lekke band 8 kilometer van de eindbestemming en het bijna staan op een gigantische witte slang, alhoewel, ook wel lekker avontuurlijk.
Dan Cuba, waar we voor de laatste week van ons avontuur heengingen. Wow, wat was dat fantastisch zeg. Een week totaal offline geweest, een aardige cultuurshock, prachtige auto’s uit de 50 en 60’er jaren, perfect weer, parelwitte stranden, hele leuke vrienden gemaakt, culturele verrijking, geen mens die Engels spreekt, hard onderhandelen, iets met ‘Cuba Libre’ en uitzonderlijk mooie koloniale architectuur.

Het enige nadeel is dat ik daar een flinke keelinfectie heb opgelopen. Deze werd twee dagen voor ik naar huis zou gaan om de feestdagen door te brengen zichtbaar. Gelukkig was ik in goede handen en na 7 injecties en 3 infusen werd ik met een doos vol medicatie het vliegtuig opgezet voor de kerstvakantie.

Thuis zijn was helemaal perfect. Ik heb mijn lichaam weinig tijd gegeven om uit te zieken maar dat was ook niet nodig want ik kreeg heel veel energie van mijn omgeving. Ik heb zo ontzettend veel mensen mogen zien en spreken, het was tot op de allerlaatste dag gezellig. Misschien ben ik fysiek niet helemaal uitgerust maar ik ben zeker weten mentaal helemaal tot rust gekomen en wil iedereen: vrienden, familie en kennissen hier enorm voor bedanken.

Ik ben inmiddels net weer aangekomen in Costa Rica voor een tweede, nog intensiever semester maar ik heb er nog nooit zoveel zin in gehad!

Tot slot wens ik jullie vanuit Costa Rica allemaal het allerbeste voor 2017! Dat het een gezond, succesvol, vredig en mooi jaar voor jullie allemaal mag worden!